تفاوت اصلی بین لیزرهای فیبر و CO2

تفاوت اصلی بین لیزرهای فیبر و CO2 در منبع ایجاد پرتو لیزر است.در لیزرهای فیبر، منبع لیزر شیشه سیلیکا مخلوط با عنصر خاکی کمیاب است. در لیزرهای CO2، منبع لیزر مخلوطی از گازها است که شامل دی اکسید کربن است.
لیزرهای فیبری با توجه به وضعیت منبع آنها، لیزرهای حالت جامد و لیزرهای CO2 به عنوان لیزرهای حالت گاز در نظر گرفته می شوند.این منابع لیزری نیز طول موج های مختلفی تولید می کنند. برای مثال، لیزرهای فیبر، طول موج‌های کوتاه‌تری تولید می‌کنند که برخی از نمونه‌ها بین ۷۸۰ تا ۲۲۰۰ نانومتر هستند. از سوی دیگر، لیزرهای CO2، طول موج‌های بلندتری تولید می‌کنند که معمولاً بین 9600 نانومتر تا 10600 نانومتر است.
آنها به دلیل طول موج های متفاوتی که دارند برای کاربردهای مختلفی استفاده می شوند. به عنوان مثال، لیزرهای فیبر 1064 نانومتری معمولاً برای کاربردهای پردازش فلز ترجیح داده می شوند. برش لیزری یک استثنا قابل توجه است، جایی که لیزر CO2 اغلب به برش فلزات ترجیح داده می شود. لیزرهای CO2 نیز به خوبی با مواد آلی واکنش نشان می دهند.