یک لیزر پالسی می تواند حداکثر توانی  بیشتر از توان متوسط خود تولید کند. به عنوان مثال، یک لیزر پالسی Nd:YAG با 25 وات توان متوسط می تواند حداکثر توان 5 کیلو وات (دویست برابر بیشتر از حد متوسط) تولید کند. بنابراین، لیزرهای پالسی قابلیت جوشکاری نقطه ای بسیار کارآمدی را ارائه می دهند. آنها می توانند نفوذ با قطر لکه بزرگ را برای استحکام جوش و بخشش مناسب تر فراهم کنند. لیزرهای پالسی برای جوشکاری نقطه ای و برای آب بندی درزها در زمانی که حرارت ورودی عاملی باشد، به عنوان مثال برای دستگاه های پزشکی یا باتری های قابل کاشت استفاده می شود.
در مقابل، یک لیزر 25 وات CW پالس های مجزای نور لیزر را با یک مدولاسیون یا خروجی "دردار" با حداکثر توان 25 وات تولید می کند. اصطلاح "دردار" از لیزرهای نسل اولیه نشات گرفت که نمی توانستند خروجی مدوله شده ای ارائه دهند. یک دهانه مکانیکی در مسیر پرتو چرخانده شد تا خروجی دروازه ای را فراهم کند.
لیزرهای CW می توانند با سرعت پردازش بالا نفوذ کنند. به عنوان مثال، یک لیزر چند حالته 500 وات می تواند نفوذ 0.02 اینچی را با سرعت 5 اینچ در ثانیه ایجاد کند. این لیزرها گزینه خوبی برای کاربردهای جوشکاری درز با سرعت بالا هستند، به عنوان مثال، آغازگر کیسه هوا، زبانه باتری به پایانه ها و سنسورهای فشار. لیزرهای CW در حالت دروازه ای برای جوشکاری لایه ای مواد بسیار نازک (ضخامت کمتر از 0.002 اینچ) استفاده می شود.
نحوه انتخاب از بین پالسی، پیوسته یا مدوله شده
انتخاب خروجی پالسی،پیوسته یا مدوله شده بر اساس برنامه کاربردی است. عملیات پالسی معمولاً برای جوشکاری نقطه ای استفاده می شود. برای جوشکاری درز، انتخاب بر اساس حرارت ورودی و زمان چرخه انجام می شود. به عنوان مثال، هنگام جوشکاری درز یک دستگاه قابل کاشت، از لیزر پالسی برای به حداقل رساندن حرارت ورودی و حفظ یک جوش یکنواخت در اطراف یک هندسه پیچیده استفاده می شود. در مقابل، زمان چرخه سریع ارائه شده توسط عملکرد CW با سرعت بالا برای شروع کننده های کیسه هوای جوشکاری مطلوب است. شکل 2 توان و زمان را برای گزینه های لیزر پالسی و CW مقایسه می کند.